Birkaç gündür İstanbul'dayım.İş görüşmelerim dışında evden pek çıkmıyorum.Haftasonu için kardeşim plan yapmıştı,gezdik tozduk yedik içtik.
Koca haftasonundan damağımda kalan tek tat,havuç-elma suyu oldu.O yormayan tadı,üstündeki köpüğü falan değildi,annem ve babamdı kalan..
Çok küçüktük,sokakta çamurdan çorbalar yaptığımız zamanlardı,evimizde her akşam meyvelerin suyu sıkılır,her akşam başka bir tatla beslerdi annemle babam bizi.Evin en vazgeçilmez öğesiydi narenciye sıkacağı..
Şimdi kocaman olduk,ne çamurdan çorbalarımız kaldı,ne evinde her akşam ayrı tatlar olan bir ailem.Her birimiz ayrı çatılar altında sabahlıyoruz artık.Annem ve babam ayrıldığında 23 yaşındaydım ama 3 yaşındaymışım gibi ağırdı yükü.Sanırım kaç yaşında olursak olalım hepimiz için aynıdır bu.
Öyle bir kalmış ki o tat hafızamda,bardaktan aldığım ilk yudumdan son yuduma kadar dibinde çocukluğumu gördüm sanki.Sakince içtim bitmesin diye.
Ve ben o meyvesuyu bittiğinde anladım ki annem-babamlı günlerimin tadı damağımda kalmış..
[Resimdeki bu tombiş benim] :)
Kayıtlar
11 yorum:
Hakkında bilmediğim birçok şey öğrendim bu yazıda. Ben gene en güzeline değineyim. Ufaklık pek şirinmiş...
keşke herşey çocukluğumuzda ki gibi kalsa...hep öyle küçücük yüreklerimizle bakabilsek dışımızda devleşen bu dünyaya,minik ellerimizle yoğurabilsek hayatımızı...
çok tatlısın bitanem...
resim süper...
:)
ne tatlı bi çocukmuşsun topik topik:)))
Canım ya, kokular tadlar bizi geçmişe ne çok bağlıyor. Çocukluğumuzun tadı bir başkaydı
Ben katı meyvelerin sularını nasıl içebiliyorsunuz anlamıyorum. Geçen gün kuzenim de bahsetti çok sevdiğinden. Saygı duyuyorum sizlere.
Yine ne kadar hoş anlatmışsın :)
Ay çocuk olasım geldi ya o zamanda ne şekermişsin zillim benim.Bende ösledim sizleri ve geldim böceğinde çok tatalı olmuş canım dostum
ayy pek şekermişsin :)
Gözümdeki yaşlar yazmama mani oluyor :.(
lütfen bu günlerin tadını çıkar hiç olmassa sevdiklerin daha yaşıyor ve hepsi seni çok seviyor güveniyor...
Her gün bir yerden göçmek ne iyi.
Her gün bir yere konmak ne güzel.
Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.
Dünle beraber gitti, cancağızım,
Ne kadar söz varsa düne ait.
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım...
MEVLANA
Güzel yazıydı, bilmiyorum ama okuyunca aklıma bu şiir geldi.
Biliyomusun yazılarında bile yaşadığın duyguları, tattığın güzel tatları ve yaşanmış olan o güzel anları öyle bir dille ifade ediyosun ki bizlerede yaşatıyosun şuanmış gibi, gerçekmişçesine... Geçmişin perdesi sonuna kadar kapansada bir kaç tat, bir kaç koku mutlak aralar geçmişin perdelerini bir kaç snde olsa hatırlatır tüm tatlılıkları, acının acımasızlıklarını ama ne olursa olsun şuanki durumu bu güzel tadın zevkini keyfini çıkartmana mani olamaz. Hayatın omuzlarına yüklediği yükler her ne kadar ağır olsa da o ağır yükte ezilmene izin vermeyecek dostların, sevdiklerin var bunuda asla unutma. Güzel günler mazide kalmış gibi görünsede içinde hep varolacak bize kalan artık yarına umutla bakmak ve hep ayakta kalmak... Kendini asla kaybetme şevval kaybettirilmenede izin verme. Seni sevenler, dostların hep yanında olacak. Bu güzel tatları beraber tadıcaz sen izin verdiğin vede o zengin yüreğini bizlerle paylaştığın sürece;) Kal sağlıcakla...
Yorum Gönder