Thomas Cook, bir araştırma gezisi sırasında Atlas Okyanusu'nun bir yerinde; milyonlarca kuşun havada çığlıklarla daireler çizerek uçtuğunu görür.
Kulakları sağır edecek kadar yüksek sesle çığlıklar atan kuşlardan yorulanlar, okyanusun dev dalgalarına atılarak intihar ederler.
Bu olayı yıllar boyunca birçok balıkçı görür, birçok bilim adamı araştırır.
Kuş bilimcileri yaptıkları araştırmalarda göçmen kuşların farklı yönlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfederler; ancak intihar etmelerinin nedenini çözemezler.
Yıllar süren araştırmalar sonucunda bu trajik olayın yaşandığı yerde bir ada olduğunu, kuşların göç yolu üzerinde bulunan bu adanın deprem sonucunda okyanusa gömüldüğünü bulurlar.
İnsanların yokluğunu bile fark edemedikleri ada; kuşlar için göç yollarının vazgeçilmez durağıdır. Kuşlar, binlerce yıllık alışkanlıkla adanın yerini bilmektedirler ve yıpratıcı bir yolculuktan sonra aradıkları adayı bulamayınca yorgunluktan bitkin düşen bedenlerini çığlık çığlığa okyanusun sularına gömmektedirler?
Peki ya siz?
Sizin hiç bir adanız oldu mu? Yaşamın uzun göç yollarında size bir yudum taze soluk verecek,
yolunuza dinç devam etmenizi sağlayacak bir adanız var mı?
Bir gün yerinde bulamazsanız, ille de ulaşmak ve sığınmak için başınızın döndüğü ve dengenizi yitirinceye kadar kanat çırpacağınız bir ada yaratabildiniz mi kendinize?
Sınırsızca her şeyi paylaşabileceğiniz bir dost!
Yola birlikte çıkacak kadar güvendiğiniz bir arkadaş, daima huzur ve mutluluk verecek biri,
ulaşmak için yıllardır uğraş verdiğiniz bir amaç edinebildiniz mi?
Yılbaşında şöyle daha bir yakın bakın çevrenize?
Size gelen, sizin gittiğiniz, sizi bulan, sizin bulduğunuz kaç ada var çevrenizde?
Kaç tane durup nefeslendiğiniz ada yaratmışsınız kendinize? :)
Kayıtlar
3 yorum:
Ne güzel ir yazı olmuş Serra. Sevdiklerimiz sığındığımız limanlar adalar yada ama en önemlisi bence insan hayatında anne adası. Ne kadar seversen sev eşini anne gibisi yok. Ve çocuk sahibi olunca evlat adası bence. Birde olayın komik tarafı var Zeki Müren'de Çeşmede mi bodrum da mı ne almaya çalışmıştı vermediler ama eşşek adası var. Alakaya bak yani
Adalar bir şekilde hayatımızdan kaybolduğunda biz de çığlık çığlığa dibi boylayacaksak, kaç tane adamızın olduğu neden bu kadar önemli olsun ki?
Ben adada değilim de dibi çakılan kuşlardayım. Kaç tane kuş intihar etti acaba? :'(
hayatımızın belli noktalarında kendimizce var olduğuna inandığımız adacıklar elbetteki vardır ama önemli olan o adanın yaşaman için el verişli olup olmadığıdır! dikkat etmeliyizki korsanların olduğu bi adayı tercih etmeyelim kendimize. eda ablacım dediğin konuda çok haklısın anne ve çocuk konusunda onlarda elbetteki birer ada sayılır ömür el verdiğince harika bir anne ve hayırlı bir evlat sahibiysek sığınacak bir limanımız vede yaşayacak bir adamız var demektir.. teşekkürler şevvalcim bu arada eda ablam serra demiş 2. bi ismin mi acaba yoksa şevval nicknem tarzında bi isimmi;) sevgiyle kalın...
Yorum Gönder